Λιτβίνοφ, Μαξίμ Μαξίμοβιτς

(Maksim Maksimovich Litvinov, Μπιαλιστόκ 1876 – Μόσχα 1951). Ρώσος πολιτικός, εβραϊκής καταγωγής. Καταγόταν από αστική εβραϊκή οικογένεια, εργάστηκε στην αρχή ως λογιστής σε εργοστάσιο και το 1899 συνελήφθη για πρώτη φορά με την κατηγορία της επαναστατικής δράσης. Κατόρθωσε να δραπετεύσει και να καταφύγει στην Ελβετία, όπου το 1903 προσχώρησε στην μπολσεβίκικη ομάδα του Λένιν. Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση (1917) ανέλαβε διάφορα διπλωματικά και κομματικά αξιώματα. Το 1930 διορίστηκε επίτροπος επί των Εξωτερικών, το 1933 κατόρθωσε να εξομαλύνει τις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και, το επόμενο έτος, να γίνει η Σοβιετική Ένωση δεκτή στην Κοινωνία των Εθνών. Αντίθετα, απέτυχε η πολιτική του που έτεινε στη δημιουργία ευρωπαϊκού αντιχιτλερικού μετώπου και στην προσέγγιση της πρώην ΕΣΣΔ με τις δυτικές δημοκρατίες. Παρά τις, πράγματι, μακρόπνοες προσπάθειές του για τη σύναψη στρατιωτικού συμφώνου με τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, το οποίο θα εμπόδιζε την έναρξη του B’ Παγκοσμίου πολέμου, το σχέδιο ναυάγησε εξαιτίας της έλλειψης προετοιμασίας και της απροθυμίας της Δύσης καθώς και της αδιαλλαξίας της πολωνικής αντιδραστικής κυβέρνησης. Τον Μάιο του 1939 αντικαταστάθηκε από τον Βιατσεσλάβ Μολότοφ. Αργότερα διετέλεσε πρέσβης στην Ουάσινγκτον, από τον Νοέμβριο του 1941 έως τον Αύγουστο του 1943.